{ }

مهریه دینی است که بر عهده‌ی مرد میباشد و تا زمانی که پرداخت نشده باشد، جزء بدهی مرد باقی میماند . بنابراین با فوت زن از بین نمیرود و قابل انتقال به وراث است .

بر طبق ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی به مجرد و قوت عقد، زن مالک تمام مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید. بنابراین زن دوشیزه (باکره) می تواند بعد از عقد تمام مهر را از شوهر مطالبه کند. اما به استناد ماده ۱۰۹۲ قانون مذکور اگر بین زوجین نزدیکی واقع نشده باشد و کار به طلاق بیانجامد زن مستحق نصف مهر خواهد بود و اگر شوهر قبلا بیش از نصف مهریه را پرداخت کرده باشد حق دارد مازاد را استرداد نماید.

حال سوال پیش می آید که اگر بین زوجین نزدیکی واقع نشده باشد و زن فوت کند وضعیت مهریه چه خواهد بود؟ آیا وراث او تمام مهر را می توانند از شوهر مطالبه کنند یا نصف آن را؟ و همچنین سوال پیش می آید اگر قبل از نزدیکی شوهر فوت کند مهریه زن او چگونه خواهد بود؟ آیا زن می تواند از وراث شوهر، تمام مهر او را مطالبه کند یا نصف آن را؟

در جواب باید گفت که بعد از عقد زن مالک تمام مهر می شود و می تواند آن را مطالبه کند و فقط اگر ازدواج آن ها منجر به طلاق شود مهریه زن نصف می شود و این حکم تسری به فوت شوهر یا زن، قبل از نزدیکی پیدا نمی کند پس در فرضی که زن فوت کند وراث او می توانند تمام مهر را از شوهر مطالبه کند و همچنین در صورت فوت شوهر، زن می تواند به طرفیت وراث شوهر، تمام مهر را مطالبه کند .


نظرات